توده های خوش خیم پستان - تایمر سرگرمی

توده های خوش خیم پستان

نویسندگان: میترا رضایی - پروانه فرزین

خانم ها از هیچ سرطانی به مقدار سرطان پستان نمی ترسند؛ حق هم دارند، چون سرطان پستان شایع ترین سرطان در بین خانم هاست و بیشتر از هر سرطان دیگری خانمهای میانسال را گرفتار می نماید. برای همین هم به محض احساس کوچکترین تغییری در پستان های خود، به وحشت می افتند و از مطب این دکتر به مطب آن دکتر می فرایند. با این وجود، بسیاری از توده هایی که خانم ها به طور تصادفی و درنتیجه دقت عمل خود در پستانهایشان کشف می نمایند، توده هایی بی خطر هستند که خود به خود برطرف می شوند، هر چند این توده های بی خطر را هم نباید مورد بی توجهی قرار داد.

- بافت طبیعی پستانها در حالت عادی هنگامی که پستان خود را معاینه می کنید، بافتهایی با تراکم متفاوت حس می کنید. علت این مسئله این است که پستان به طور عمده از دو نوع بافت مختلف یعنی بافت چربی و بافت غده ای تشکیل شده است. بافت غده ای معمولاً سفت است و به صورت توده هایی کوچک که ندول نامیده می شوند، احساس می گردد در حالی که بافت چربی دور آن، نرم است.

امروزه پزشکان تأکید بسیاری بر معاینه پستان ها از طریق خود افراد دارند. اگر شما به طور منظم پستانهای خود را معاینه کنید و در صورت بروز تغییرات در بافت پستان بلافاصله به پزشک مراجعه کنید، مشکل شما خیلی سریع تر شناسایی و درمان می گردد. نباید فراموش کنید که تشخیص سرطان پستان در مراحل اولیه احتمال درمان این بیماری را به شدت افزایش می دهد.

: مراقب این علائم باشید

اگر در این معاینات توده ای در پستان یا تغییراتی درپستان خود کشف نموده اید، پستان دیگر خود را هم آنالیز کنید. بعضی برجستگی ها و توده ها در پستان ممکن است طبیعی باشند، به خصوص اگر در هر دو پستان به یک شکل وجود داشته باشند. اما اگر به یکی از حالات زیر برخوردید، حتماً به پزشک خود مراجعه کنید:

اگر توده پستان شما به تازگی ایجاد شده یا به شکل غیر طبیعی از بافت اطرافش فرق دارد. اگر بعد از عادت ماهانه شما توده برطرف نشد. اگر از نوک پستان مایعی ترشح می گردد. اگر متوجه تغییرات پوستی روی پستان خود شدید، مثلاً قرمزی، دلمه بستن، فرورفتگی و چین خوردگی پوستی. اگر نوک پستان شما اخیراً به داخل فرورفته است (فرورفتگی های مادرزادی طبیعی هستند).

- توده های مشکوک نترسید! یافتن توده در پستان به تنهایی علت بر وجود سرطان پستان نیست. توده شما می تواند یکی از بیماری های خوش خیم پستان باشد که اتفاقاً خیلی هم شایعند. اما به هر حال برای اینکه خیالتان راحت گردد، بهتر است به پزشک مراجعه کنید.

بعضی از توده های خوش خیم و شایع پستان، اینها هستند:

1- تغییرات فیبروکیستیک: بیش از نیمی از زنان دچار این حالت هستند. علائم و نشانه های آن عبارتند از: درد و افزایش توده های پستان (اغلب دوطرفه) که هر ماه با نزدیک شدن به زمان خونریزی، علائم فروکش می نماید. این مشکل در زنان سنین 30 تا 50 سال بیشترین شیوع را دارد. تکثیر سلولها در غدد پستان و رشد بیش از حد فیبرها در بافت نگهدارنده پستان، موجب این تغییرات می گردد. درمان تغییرات فیبروکیستیک عبارت است از تغییر نحوه زندگی و مصرف دارو. بعضی تحقیقات نشان می دهد که این بیماری با مصرف کافئین که موجب احتباس آب می گردد، ارتباط دارد. بنابراین ممکن است پزشکتان به شما توصیه کند مصرف محصولات کافئین دار مثل شکلات، قهوه، چای و بقیه نوشابه ها را قطع کنید. مراقبت های شخصی شامل پوشیدن سینه بند مناسب و مصرف مسکن ها مثل استامینوفن و ایبوپروفن هم می تواند مؤثر باشد. البته داروهای دیگری هم وجود دارد که در موارد شدید و تنها با تجویز پزشک می توان از آن استفاده کرد.

2- کیست ها: کیسه های پر از مایعی هستند که از مجاری متسع به وجود می آیند. توده های کیستیک ممکن است به خودی خود برطرف شوند. البته با معاینه بالینی نمی توان به طور قطعی کیست را تشخیص داد و باید با مایع کیست کشیده شده و آنالیز گردد. اگر بعد از اینکه پزشک مایع کیست را تخلیه کرد، توده شما ناپدید شد و بعد از 6 هفته عود نکرد، احتمالاً شما به درمان دیگری احتیاج نخواهید داشت.

3- فیبرآدنوما: فیبر آدنوم ها توده های گرد، سفت و لاستیکی، خوش خیم هستند که از رشد بیش از حد بافت غددی و همبند ناشی می شوند. فیبر آدنومها معمولاً بدون درد هستند و ممکن است با فشار دادن کمی حرکت نمایند. این توده ها به تغییرات هورمونی پاسخ می دهند، به طوریکه در طی حاملگی بزرگ شده و بعد از یائسگی چروک می شوند. زنان در هر سنی ممکن است به آن دچار شوند، اما شایع ترین سن، معمولاً سنین زیر 20 تا 30 سال است. فیبرآدنوم ممکن است خود به خود ناپدید گردد. اما اگر نگردد، یا بزرگ تر گردد یا اگر شما درباره وجود آن مضطرب باشید، پزشکتان برداشت جراحی آن را توصیه خواهد نمود.

4- ماستیت: عفونت بافت پستان است که اغلب از طریق باکتری هایی که طی شیردهی وارد پستان می گردد. درد، قرمزی و تورم و گرمی از علائم اصلی ماستیت هستند. درمان حالت خفیف این بیماری تجویز آنتی بیوتیک هاست. با این وجود، اگر آنتی بیوتیک ها عفونت را برطرف نکند، یا اگر بیماری تشدید گردد و آبسه ایجاد کند، ممکن است احتیاج به جراحی و تخلیه آبسه باشد.

منبع: نشریه پیغام پزشک، ویژه هفته جهانی شیر مادر. .

منبع: راسخون