اولین جاذبه هایی که باید در شهر اولین ها دیدن کنید - تایمر سرگرمی

هرسال یکی از شهرهای کشورهای اسلامی این عنوان را دریافت می کند که تبریز نیز جزو آن ها شده است. این فرصت بی نظیر گردشگری نه تنها برای تبریز و آذربایجان شرقی، بلکه برای ایران می تواند بهره های بسیار ماندگاری به همراه داشته باشد و شاید اینکه شهرهای ایران بعد از 57 سال شانس انتخاب به این عنوان را خواهند داشت، بیانگر اهمیت این رویداد باشد.

بسیاری از افراد فکر می کنند که با تحویل سال 2018 میلادی، سیلی از مسافران روانه تبریز خواهند شد اما مسئولان شهری و استانی که همواره به خاطر کم کاری دراین باره موردانتقاد قرار می گیرند، می گویند این اتفاق صرفاً جهت معرفی و تبلیغ تبریز است و می تواند آغازی برای توسعه صنعت توریسم در این خطه باشد.

اکنون چیزی حدود 100روز تا تبریز 2018 باقی مانده است و طبق گفته مسئولان بخش های مختلف، قرار است طی سال 2018، برنامه های متنوع ملی و فراملی در تبریز برگزار شود تا از آن طریق بتوان گردشگر جذب کرد اما چیزی که امروز نیز شاهد آنیم، افزایش مسافران به ویژه مسافران خارجی در تبریز است.

تبریز و آذربایجان شرقی اماکن بسیار زیاد و زیبایی برای گردش دارند. تبریز شهر تناقض هاست. درحالی که سنتی ترین بازار را دارد، در بافت مدرن آن شاهد برج های تجاری متعدد هستیم. درحالی که کویر دارد، پیست اسکی نیز دارد.

اما آن هایی که قرار است به تبریز بیایند جزو 70میلیون گردشگری هستند که با اهداف فرهنگی سفر می کنند و بی شک به همین خاطر، عامل تفاوت، اصلی ترین دلیل آنان از سفر به تبریز می تواند باشد. در این گزارش به معرفی 7 نقطه گردشگری تبریز و حوالی اش می پردازیم. مکان هایی که باید اولین مقصد شما در شهر اولین ها باشند.

تاریخ زنده در تیمچه های بزرگ ترین بازار سرپوشیده دنیا

یکی جاذبه های تبریز که بسیاری از گردشگران خارجی هدف از سفرشان به تبریز را دیدن آن عنوان می کنند، بزرگ ترین بازار سرپوشیده دنیا است که به نوعی دالان ها و کوچه های آن، شاهرگ های شهر تبریز تلقی می شود.

بازاری که به اندازه تاریخ تجارت این سرزمین طولانی و بزرگ است و می توان گذر عصرها و قرن ها را در آن با وضوح دوربین های امروزی دید. بازار سرپوشیده تبریز که مدت ها پیش به عنوان بزرگ ترین بازار مسقف دنیا، در سازمان یونسکو ثبت دنیای شده، پر است از آدم هایی که بیش از مغازه هایشان جذاب هستند.

این بازار در گذشته های دور و به عبارتی از سده چهارم هجری به دلیل قرار دریافت در راستا جاده ابریشم، گذرگاه بسیاری از تجار خارجی و به عبارتی ورودی کشورهای همچون کشورهای اروپایی بوده که به گفته تاریخ دانان، بزرگ ترین علت رونق این بازار همین است.

موزه قاجار، راوی خوش چهره دوران قاجار

در فاصله نه چندان زیاد با بازار، یکی از بهترین موزه های ایران سکونت دارد؛ موزه قاجار. این موزه که به نام خانه امیرنظام گروسی نیز شناخته می شود با ساخت و معماری کم نظیرش، یکی از بهترین عمارت های تاریخی ایران به شمار می آید که راوی یک دوره مهم از تاریخ ایران یعنی دوره قاجار است.

بی شک اگر کسی در کتاب ها یا فیلم ها درباره دوران قاجار مطالعه نداشته باشد، با یک گشت کوچک در این موزه، حتی به جزئیات زندگی آدم ها و اهالی دربارهای قاجاری پی خواهد برد. این موزه به تازگی با گسترش حیاط خود، به پارک موزه ای بی نظیر تبدیل شده است که همه روزه میزبان تاریخ دوستان از سرتاسر ایران و دنیا است.

سراغ زمان را از عمارت ساعت بگیرید

اما به مرکز شهر که می رویم، به یکی از زیباترین نمادهای تبریز می رسیم. عمارت ساعت یا عمارت تاریخی شهرداری تبریز که بیش از 80سال پیش به دست مهندسان آلمانی ساخته شده، مدت هاست که به عنوان یکی از نمادهای تبریز در کتب و منابع مختلف از آن استفاده می شود.

هرچند بخشی از این عمارت کاربری اداری پیدا کرده اند و اعضای شورای شهر در آن استقرار دارند، اما بخش دیگر و اعظم آن صرف نگه داری اشیای تاریخی و باارزش مثل فرش تبریز است که در معرض بازدید گردشگران قرار می گیرد.

ساعت بزرگی که در بلندای این عمارت نقش بسته است، هر ساعت با توجه به زمان (مثلاً در ساعت 1، یک بار، در ساعت2، دو بار و...) به صدا درمی آید و مدت هاست تبریزی هایی که از این مکان عبور می کنند، سراغ زمان را از عمارت ساعت می گیرند.

مسجد کبود، فیروزه دنیا اسلام

در همان حوالی عمارت ساعت در خیابان امام که قدم بزنید مسجد کبود تبریز به چشم خورده می شود، فیروزه دنیا اسلام. چنانچه از صفت زیبایش پیداست، این مسجد علاوه بر اینکه رابطه ای معنوی با اسلام دارد، از یک رابطه ظاهری نیز برخوردار است.

کاشی ها و گچ کاری هایی که به قوه معماری اسلامی یک مسجد بسیار زیبا را فراهم آورده، در طول تاریخ پرفرازونشیب تبریز، لرزه های محکمی را به تن خود دیده است ولی ازآنجایی که از استحکام مردان این سرزمین ارث برده، همچنان پابرجاست و به عنوان کننده ای از تاریخ زیبای اسلامی در یکی از خیابان های قدیمی تبریز زندگی می کند.

مقبره ای که 400شاعر، شعر مرگ را در آن سروده اند

تبریز به همان اندازه که به خاطر زیبایی و قدمتش شناخته می شود، به عنوان مهد فرهنگ و هنر نیز نام برده می شود و برای اثبات این حرف کافی است کمی آن طرف تر از موزه قاجار به مقبره الشعرا برویم. مقبره ای که در خیابان سرخاب قرار گرفته... خیابانی که هزاران فرهیخته در آن سر به زمین گذاشته اند.

400 شاعر در مکانی مثل مقبره الشعرا سر به شانه سردمدار شعر ترکی، شهریار گذاشته و آرام گرفته اند. قدم زدن در مقبره الشعرا شاید بتواند همه را شاعر کند. شاعری که می تواند بی نهایت از عمق این دیار بسراید.

ائل گلی که نیاز به معرفی ندارد

همان جایی که با نشات از اسمش همه مردم آن را می شناسند. حتی شاید اولین مقصد مسافران در تبریز همین ائل گلی است و ازآنجایی که گل یا همان استخر وسط این باغ زیبا مدت هاست در کتب و فضاهای مختلف به عنوان نماد تبریز شناخته می شود شاید خوب نباشد که فقط آنجا را در توصیف تبریز به کار ببریم بلکه ائل گلی است که زیبایی و سبزی رگ های تبریز را تداعی می کند.

اما از تبریز که کمی بیرون می آییم، در استان آذربایجان شرقی و حوالی تبریز، طبیعت های بکر و مکان های تاریخی فراوانی وجود دارند که ممکن نیست گردشگری به خاطر تبریز به این خطه سفر کند و آن ها را ندیده، این دیار را ترک کند.

شهری دورافتاده، خواب آلود، میان کوه های سربه فلک کشیده

استان ما یک شمال کوچک در دل خود دارد؛ کلیبر. در مورد این شهرستان سبز و بهشتی آذربایجان شرقی کافی است به مرور نظر یک گردشگر خارجی اکتفا کنیم.

یک گردشگر کانادایی کلیبر را این گونه توصیف می کند: شهری دورافتاده و خواب آلود در میان کوه های سر به فلک کشیده ای که قله هایشان در زیر مه غلیظ از دیده پنهان شده اند... مکانی است عالی؛ به طراوت و سر سبزی انگلیس و ورای ذهنیت ما از طبیعت کویری و خشک ایران.

وقتی انسان می خواهد

پا به کندوان که می گذاریم، خانه های یک شکل و یک رنگی به چشم می خورد که در دل کوه، مانند کندوهای عسل لانه ای هستند برای زندگی انسان های یکرنگ و غریب دوست و مهربان. کندوان که در حوالی اسکو جای گرفته، نه تنها دیدنی است، بلکه فهمیدنی نیز است. باید فهمید که اگر انسان بخواهد می تواند حتی کوه ها را برای خود پناهگاه قرار دهد و زندگی کند.

کمی آن طرف تر نیز جلفا و منطقه آزاد ارس بر پیکره این استان جای خوش کرده است. جایی که کم کم نه تنها مسافرانی که به تبریز می آیند به آنجا سر می زنند، بلکه مسافرانی که این منطقه می آیند موقع گذر، تبریز را نیز می بینند. آسیاب خرابه و کلیسای سنت استپانوس از جاذبه های کهن این دیار است ولی کسی که به منطقه آزاد ارس سفر می کند، هرگز بر بازارهای مدرن و پیشرفته و گردشگرطلب آن چشم نمی بندد.

مکان هایی که از آن ها نام برده شد، تنها مکان های گردشگری تبریز یا آذربایجان شرقی نیستند، اما دقیقاً همان هایی هستند که سال هاست تبریز را با آن ها می شناسید و به عنوان نمادهای تبریز یاد می کنید. این ها همان مکان هایی هستند که پای سند زیبایی و تاریخ تبریز امضا انداختند تا بزرگ ترین رویداد گردشگری دنیا اسلام در تبریز برگزار شود. باید منت دار این بناها باشیم.