سفر به آمریکا: غذاهای خوشمزه آمریکایی و رژیم غذایی مضر این کشور - تایمر سرگرمی

اگر علاقمند به دریافت خدمات انواع ویزای آمریکا هستید با ما همراه شوید، با مجری مستقیم تور آمریکا از نیویورک، واشنگتن، لس آنجلس، سان فرانسیسکو و لاس وگاس دیدن کنید و بهترین تجربه سفر را داشته باشید.

در سده های ذکر شده، ورود پناهندگان از سراسر اروپا به این سرزمین افزایش یافته و تنوع جالب و قابل توجهی از انواع غذاها و مواد غذایی اولیه برای تهیه خوراکی های لذیذ و مختلف، در سراسر این سرزمین، به وجود آمد. اولین مهاجران که وارد مناطق مختلف این کشور شدند، به پرورش حیوانات اهلی و زراعت پرداخته و امورات خود را با این روش گذراندند. نکته جالب در نوع زندگی آن ها، پیروی از روش هایی بود که در اروپا مورد استفاده قرار می گرفت. ایشان از حیوانات برای تهیه لباس و پوشاک و همچنین تدارک انواع غذاهای اصلی خود، بهره می بردند و این سبک زندگی اهالی اروپا در آن دوران بود. جالب است بدانید که پس از ورود این مردم به این سرزمین، بومیان آمریکایی، تعدادی از غذاها و روش تهیه آن ها را در برنامه غذایی خود وارد نموده و مورد استفاده قرار دادند. رژیم غذایی مردم کوچ نشین، برگرفته از برنامه غذایی بریتانیا بود ولی با حضور در آمریکا و زندگی در محیط متفاوت این سرزمین، به تدریج تغییراتی در عادات و رژیم غذایی آن ها به وجود آمد که ساکنین هر ناحیه، با توجه به اقلیم و منطقه جغرافیایی که در آن ساکن بودند، فرهنگ غذایی متفاوتی را مورد استفاده قرار دادند.

آن ها از حیوانات برای تهیه مواد گوشتی مورد احتیاج خود بهره بردند. حیواناتی مانند آهو، گوزن، بوفالو، بوقلمون و خرس از جمله موجوداتی بودند که توسط این افراد شکار می شد. همچنین این مردم علاوه بر پوست و گوشت شکار خود، روغن بدست آمده چربی های آن ها را نیز استفاده نموده و برای طبخ غذاهای خود، مصرف می کردند. در دوران پیش از انقلاب انگلستان، مردم اهل انگلیس که به تازگی در این ایالات متحده حضور یافته بودند، به فراوری و مصرف مقدار زیادی از کالاهای خاص بومی از جمله شیره نیشکر و نوشیدنی های محلی پرداخته و این عمل را به عنوان نوعی تجارت و کسب و کار گسترش دادند. درواقع با استفاده از ناوگان های دریایی به امر تجارت مواد اولیه مورد نظر خود مشغول شدند و تهیه و تدارک آن را برای دیگران، تسهیل کردند. آن ها با استفاده از شیره نیشکر و تقطیر آن موادی همچون نوشیدنی های لذیذ بومی، مایعات معطر و بعضی دیگر از موادی که مورد احتیاج مردم بود، تهیه نموده و علاوه بر ارائه در نقاط مختلف کشور، به سرزمین های دیگری مانند هند غربی نیز، صادر کردند. معمولا در کنار شیره نیشکر، شیره قند نیز از دیگر مواد فراوریی توسط این مردم به شمار می آمد. نکته مهم دیگری که در زندگی مهاجران اولیه آمریکا مشاهده می شد، تفاوت و تضاد آن ها در سبک زندگی و عادات فرهنگی مهاجران ساکن نواحی شمال نشین با جنوب نشین بود که آن ها را به مردمی با فرهنگ های کاملا متفاوت تبدیل ساخت. تفاوت در سبک کشاورزی، زراعی و برنامه غذایی که شاید به دلیل فقدان یک فرهنگ اصیل و متمرکز، بوجود آمده بود. در سده های 18 و 19 میلادی، مردم ساکن آمریکا، غذاها و خوراک های بسیار جدیدی را در برنامه غذایی خود گنجاندند و آن را به دیگران معرفی کردند. به گونه ای که سال های 1890 تا 1930 میلادی را می توان به رشد چشم گیر و تصاعدی صنعت غذایی این کشور، اختصاص داد. در این دوران، غذا به عنوان یک صنعت به دنیایان معرفی و با استقبال و محبوبیت مردم این سرزمین و دیگر کشورها، روبرو شد.

از دیگر مشخصه ها و ویژگی های شاخص در رژیم غذایی مردم کشور آمریکا، می توان به سبک تهیه غذاهای آن ها اشاره نمود. این مردم، تخصص فوق العاده ای در ترکیب و آمیزش غذاهای منطقه ای و بومی داشته و با این عمل دستورالعمل آشپزی کاملا تلفیقی و ترکیبی نواحی مختلف را به دیگران ارائه دادند. درواقع آن ها با استفاده از دستورات آشپزی و مواد اولیه بومی هر منطقه جغرافیایی و ترکیب آن ها با یکدیگر، به تهیه و آموزش غذاهای جدید و لذیذ پرداختند. این عمل نه تنها در خصوص خوراکی های مناطق مختلف داخل آمریکا صورت می گرفت، بلکه آشپزها و کارشناسان تغذیه، از مرزها نیز فرارتر رفته و به ترکیب غذاها و دستورات آشپزی دیگر کشورها با روش تهیه غذاهای بومی خود، مشغول شدند. به گونه ای که موجی از برنامه های آشپزی در شبکه های آمریکایی راه اندازی شد و بعضی از آشپزان مشهور و به نام آن دوران، به ارائه برنامه های خوراک پزی و آشپزی پرداختند. Julia Carolyn Child آشپز و نویسنده کتاب آشپزی و پیاده نماینده سبک آشپزی فرانسوی در ایالات متحده امریکا در 1912 -2004 و Graham Kerr مشهورترین آشپز انگلیسی در 1934، در دهه 1980 میلادی، از جمله این افراد بودند که سهم عظیمی در ترقی فرهنگ غذایی مردم این سرزمین ایفا کردند. پس از ایشان، پیروان این روش، در آمریکا با دنباله روی فعالیت های این افراد، موجبات ترقی و پیشرفت اولین و پایه ای ترین شبکه های تلویزیونی را که مختص آموزش های آشپزی بود، فراهم کردند.

مواد اولیه رایج و مصرفی در رژیم غذایی ساکنین جدید آمریکا

رژیم غذایی ساکنین جدید آمریکا (مهاجران انگلیسی که به سرزمین های آمریکا مهاجرت کردند و در آنجا ساکن شدند)، با توجه به منطقه زندگی و مواد اولیه در دسترس، با دیگر نواحی، متفاوت بوده و بر اساس سبک زندگی مردم، تغییر می کرد. رژیم غذایی مردم محلی و بومی این سرزمین، از اواسط قرن 18 میلادی سرچشمه گرفته و برنامه غذایی مردم آن دوران را سرمشق و الگوی عادات غذایی خود، قرار داده بودند. شش ایالت معروف کنکتیکوت (این ایالت در شمال غربی ایالت متحده واقع شده است)، ایالت مین، ایالت ماساچوست (این ایالت بخشی از شمال ایالت متحده را در برمی گیرد)، ایالت هامپشیر (این ایالت در شمال آمریکا واقع شده است) و ایالت ورمانت (این ایالت در شمال سرزمین های آمریکا واقع شده است) که به مستعمراتی های انگلستان جدید (New England) شناخته می شدند، از رژیم غذایی کاملا مشابه با مردم انگلستان استفاده می کردند. اما نکته قابل توجه برای این مردم که در شمال ایالات متحده زندگی می کردند، تفاوت سبک زندگی آن ها نسبت به مردم ساکن جنوب این سرزمین بود. تفاوتی کاملا آشکار که زندگی آن ها را تحت تاثیر خود قرار می داد. ساکنین جنوب کشور، تقریبا در تمامی سال می توانستند زراعت و کشاورزی انجام دهند و مایحتاج زندگی خود و خانواده شان را تامین سازند. این در صورتی است که این امکان برای ساکنین شمال کشور امکان پذیر نبود و آن ها نسبت به رشد و نمو گیاهان، محصولات زراعی و کشاورزی، به دلیل تغییرات فصلی، در محدودیت و مضیقه بودند. علاوه بر این، جنوبی های ساکن آمریکا، به دلیل نزدیکی بسیاری که به دریا داشتند، می توانستند از حضور آبزیانی همچون انواع ماهی، در برنامه غذایی خود، بهره مند شوند و آن ها این امر را بخشش و انعامی دلچسب از طبیعت، می پنداشتند.

از دیگر مواد اولیه مصرفی ساکنین جدید آمریکا، غلات، به ویژه گندم بود. مردم انگلستان، نان هایی را که با استفاده از غلات تهیه می شدند را مصرف می کردند. اما به دلیل شرایط جوی و محیطی، رویش و کاشت گندم در این سرزمین امری غیر ممکن و دور از دسترس بود. همچنین وارد کردن این کالای اساسی به کشور، بسیار پرهزینه و زیان آور برای اقتصاد بازرگانان و تاجران، به شمار می آمد. بنابراین آن ها به جایگزین کردن مشتقات این ماده مهم و ضروری پرداخته و با ذخیره کردن پوست گندم، آرد گندم و آرد ذرت، نان ها و خوراکی های مصرفی خود را تهیه می کردند. Johnnycake (نوعی نان شیرمال یا کیک)، یکی از نان های مصرفی و در عین حال فقیرانه ساکنان جدید آمریکا به شمار می آمد که آن را جایگزین نان های گندمی نموده بودند. هرچند پذیرش مصرف این نوع خوراکی، از طرف ساکنین شمالی و جنوبی ایالات متحده، به نظر امری کاملا بدیهی می رسید. انگلستان جدید (به مناطق مهاجرنشین بخش هایی از مناطق آمریکا که ساکنان آن از انگلستان مهاجرت نموده بودند، انگلستان جدید گفته می شد)، دنیای جدیدی را پیش روی مهاجران گگردده و زندگی بکر و تازه ای را برای این مردم به وجود آورده بود. گویی به دنیای نو و دست نخورده سفر نموده و بهشتی نوین را برای خود انتخاب نموده اند. شکار حیوانات به ویژه در مناطق شمالی، به عنوان حرفه و راه کسب درآمد و برطرف امورات زندگی آن ها به شمار می آمد. این مردم، توانایی قابل توجهی در امر شکار داشته و خرید دیگر ساکنین سرزمین های مجاور از محصولات ایشان، انگیزه و اعتماد به نفس آن ها را در پرداختن هرچه بهتر و بیشتر به امر شکار، دو چندان می کرد. جالب است بدانید که مردم نواحی شمالی، شکار را به پرورش حیوانات، زراعت و امور کشاورزی ترجیح داده و این حرفه بیشتر توسط بومیان آمریکا (ساکنین اولیه آمریکا که سرخ پوستان بودند) و مهاجران فرانسوی، انجام می شد.

غذاهای دریایی

مصرف انواع آبزیان در برنامه غذایی ساکنان جدید ایالات متحده، در سطح وسیع و گسترده ای صورت می گرفت. درواقع طبخ و استفاده از غذاهای دریایی از رژیم غذایی بومیان اولیه این سرزمین سرچشمه گرفته و به ساکنان جدید آن، منتقل شده است. آن ها اغلب از آبزیانی همچون ماهی کد، ماهی فلوندر (flounder نوعی ماهی پهن)، شاه ماهی، ماهی خاویار و ماهی هالبیت (halibut نوعی ماهی پهن) که معمولا در نواحی شرقی و ماهی هایی مانند ماهی سالمون و ماهی روغنی در نواحی غربی، استفاده می کردند. بومیان آمریکایی بویژه مردم قوم ماکا (Makah بومیان ساکن شمال غربی آمریکا)که در سواحل شمال غربی این سرزمین زندگی می کردند، تمساح را شکار نموده و از گوشت و روغن این حیوان، استفاده می کردند. فوک، شیرماهی و مارماهی در منطقه ای از نیویورک در دریاچه ای به نام Finger Lakes، نیز توسط مردم ساکن آمریکا، شکار و مصرف می شد. گربه ماهی، میگو، خرچنگ، خرچنگ خاردار (مخصوص آب های شیرین)، از دیگر آبزیانی بودند که توسط بومیان و ساکنین سرزمین ایالات متحده، به ویژه مناطق شمال غربی، صید و استفاده می شد.

رژیم غذایی مدرن در آمریکا

در مدت زمان پیشرفت و ترقی مناطق و سرزمین های آمریکا که به Progressive Era (1930-1890) شهرت یافته است، فراوریات غذا یا محصولات ارائه شده غذایی، بیشتر به صورت صنعتی در اختیار مردم قرار می گرفت. به گونه ای که آن ها با این عمل قصد در نشان دادن پیشرفت صنعت غذایی و توانایی آن ها در عرضه و ارائه غذاهای اعیانی حتی در محل هایی غیر از مناطق مسکونی مانند راه آهن بود. ایشان با ساخت رستوران های زنجیره ای و استاندارد کردن غذاها، وسایل، مواد اولیه و ... طبق نمونه های قابل قبول دنیای، گام عظیم و موثری را در پیشبرد اهداف خود برداشتند. لیست غذاهای عالی، رستوران ها، هتل ها و پذیرایی فوق العاده از میهمانان، به نوعی تجارت و کسب و کار عالی تبدیل شده و در این راستا افراد بسیاری از جمله Fred Harvey که خود از صاحبان به نام Harvey House (صاحب رستوران ها، هتل ها و خانه های پذیرای مسافران و گردشگران که در مناطقی مانند اسکله و راه آهن های موجود در غرب آمریکا، به تجارت و کسب و کار مشغول بود) اقدامات مهم و ارزنده ای را انجام دادند. در دانشگاه ها نیز آموزش و تعلیم رویکرد جدیدی در خصوص علم تغذیه و صنعت مربوط به این امر مهم، ارائه شد. جالب است بدانید که در مدت زمان جنگ دنیای اول، ابتدا اقدامات کوچکی در خصوص آموزش بانوان و زنان خانه دار نسبت به چگونگی نگهداری غذاها و اهمیت دادن به این موضوع در طی کمبود مواد غذایی، انجام شد. این مسئله کم کم به موضوعی مهم و ارزشمند تبدیل شده و برنامه ریزی های موثری در تربیت و تعلیم زنان در این مورد، صورت گرفت. این عمل حتی پس از جنگ دنیای دوم نیز ادامه یافت تا اینکه آمریکا را به پیشرفت قابل توجهی در سطح دنیا رساند؛ به گونه ای که می توانست آن ها را با استانداردهای روز اروپا، مقایسه کرد.

رسانه ها نیز در سطح وسیعی به یاری و مساعدت جهت پیشرفت هرچه بهتر آمریکا در این زمینه پرداختند. آن ها با انتشار دستورالعمل های پیروز و عالی غذاها، بیان پایه های درست آشپزی، عرضه کردن غذاهای لذیذ و خوشمزه در بسته بندی های اصولی و جالب، که همگی با توجه به تحقیقات و پژوهش های علمی اجرا شده بودند، نقش پررنگی را در این زمینه ایفا کردند. شاید بتوان ترکیب و ادغام غذاها و استفاده از آشپزی اقوام و نژادهای مختلف را در تهیه انواع غذاهای محلی و بومی آمریکا را یکی دیگر از خصوصیات و ویژگی های جالب رژیم غذایی آن ها معرفی کرد که خود نیز سهم قابل توجهی را در شهرت و پیشرفت برنامه های غذایی مردم این کشور در سراسر دنیا، دارا است . البته در کنار آمیزش دستورالعمل های آشپزی و استفاده از مواد اولیه بومی سایر اقوام ملل مختلف، آشپزها و متخصصان این حرفه توانستند با شبیه سازی یا درواقع نزدیک سازی سبک آشپزی دیگر ملل با نوع آشپزی خود، نوع دیگری از سبک آشپزی را در بین مردم و خانواده های ایشان، رواج دهند که امروزه نیز ادامه یافته است. مثلا نمی توان هیچ غذای اصیل را که متعلق به مردم آمریکا باشد؛ در رژیم غذایی مردم این کشور یافت. به طوری که مردم کشور ایتالیا با اسپاگتی یا پیتزاهای خود، مردم آلمان با هات داگ های خوشمزه و بی رقیب خود، مردم ایران با انواع کباب و آش های ناب و ... هویت فرهنگ آشپزی و رژیم غذایی خود را به دیگر ملل، عرضه نموده اند. این در حالی است که ترکیب غذاهای بومی و اصیل دیگر کشورها به نوعی عادت در بین مردم آمریکا تبدیل شده است که می توان به راحتی در برنامه غذایی آن ها به خوبی مشاهده کرد. به عنوان مثال پاستا با هات داگ، نمونه جالبی از ادغام غذاهای ملل مختلف است که در مدارس و دانشگاه ها به عنوان غذایی رایج برای دانش آموزان و دانشجویان، سرو می گردد .

حقیقت امر این است که تا قبل از سال 1960 میلادی که روش های آشپزی آسیایی نقش عظیم و پررنگی را در رژیم غذایی مردم آمریکا ایفا کرد، آن ها اهمیت چندانی به ترکیب و ادغام دستورالعمل های پخت و پز سایر ملل با سبک آشپزی خود نداده و تهیه و تدارک غذا را نوعی عادت روزانه و امری رایج در زندگی روزمره خود می دانستند. از دیگر ویژگی های رژیم غذایی مردم آمریکا، تفاوت برنامه غذایی هر منطقه نسبت به سایر مناطق این کشور است. مثلا در هر ایالت از این کشور، سبک آشپزی، مواد اولیه مورد استفاده و ذائقه متفاوتی را شاهد هستیم که شاید بتوان دلیل آن را پراکندگی سکونت مهاجران اولیه و فراوری نسل آن ها در نواحی مختلف این سرزمین تلقی کرد. هرچند بسیاری از کارشناسان مسائل اجتماعی، دلیل این امر را فراتر از این بیان نموده و معتقدند که نمی توان به طور قطع حضور مهاجران را علت متفاوت بودن سبک آشپزی و برنامه غذایی مردم آمریکا دانست. اما چیزی که امروزه بیش از پیش شاهد آن هستیم، توجه، علاقه مندی و ذوق مردم و به ویژه آشپزان بین المللی این کشور در یادگیری، ارائه و استفاده از روش های بکر و تازه آشپزی در تهیه انواع غذاهای روز و گنجاندن آن ها در برنامه غذایی مردم کشور خود و سایر کشورهای دنیا است. متاسفانه آنچه که امروزه شاهد آن هستیم، رژیم غذایی مضر و غلط مردم آمریکا است که با وجود به روز بودن مواد اولیه، بسیار پرچرب، سرشار از کلسترول، فاقد ارزش غذایی مناسب و مملو از مواد و ادویه هایی است که با مصرف زیاد و غیر متعادل آن ها می تواند باعث به خطر افتادن سلامتی مردم گردد. با توجه به آمار ارائه شده توسط کارشناسان تغذیه و سلامتی، بیشتر مردم این کشور از اضافه وزن و چاقی رنج برده و افراد مبتلا به دیابت، کلسترول بالا، فشارخون زیاد و بیماران قلبی و عروقی روز به روز بر تعدادشان افزوده می گردد. البته این مردم توجه بسیاری به ورزش و تناسب اندام خود داشته و سعی می نمایند که با پرداختن به ورزش های صبحگاهی، باشگاه های ورزشی و انجام حرکات نرمشی تا حدودی از ایجاد مسائل ناشی از برنامه های غذایی غیر استاندارد، بکاهند. ولی با توجه به افزایش فرایند رشد بیماری هایی که به دلیل رژیم غذایی غلط صورت می گیرد، می توان به ضعیف بودن این راه حل در مقابله با مصرف غذاهای چرب و سرشار از کلسترول پی برد. انواع هات داگ هایی که میل کردن آن به نوعی عادت در بین جوانان تبدیل شده است، همبرگرهای مملو از مواد چرب و پنیرهای خوشمزه، سس های چاق نماینده، نوشیدنی های شیرین، شیرینی ها و میان وعده های مضر، تهدیدی جدی برای حفظ سلامتی مردم این سرزمین به شمار می فرایند .