10 اشتباهی که مدیران ناخواسته مرتکب می شوند و باعث افت روحیه تیم می شوند - تایمر سرگرمی

در این مقاله، 10 عامل کلیدی که باعث افت روحیه تیم می شوند را با هم آنالیز می کنیم.

1. مدیریت جزئی نگر (Micromanagement) به جای ایجاد خودمختاری

یکی از رایج ترین اشتباهاتی که مدیران مرتکب می شوند، مدیریت جزئی نگر یا ریزکنترل (Micromanagement) است. این نوع مدیریت که در آن مدیر بر هر مرحله از کار نظارت دارد و آزادی عمل کارکنان را محدود می نماید، باعث ازبین رفتن حس مالکیت و کاهش انگیزه تیم می گردد. پژوهش ها نشان داده اند که کارمندانی که تحت مدیریت جزئی نگر قرار دارند، استرس بیشتری تجربه می نمایند و احتمال خروج آن ها از سازمان 25٪ افزایش می یابد.

راه چاره: به جای آنالیز روزانه جزئیات کار، از روش آنالیز نقاط عطف بهره ببرید. در این روش، مدیران به جای نظارت دائمی، جلسات هفتگی برگزار می نمایند و فقط پیشرفت کلی کار را آنالیز می نمایند. این روش نه تنها باعث کاهش استرس کارکنان می گردد، بلکه احساس مسئولیت و اعتماد را در تیم تقویت می نماید. معین اهداف معین و ارائه حمایت کافی، بدون نظارت بیش ازحد، باعث افزایش خلاقیت و انگیزه کارکنان خواهد شد.

2. مثبت اندیشی افراطی و نادیده گرفتن مسائل واقعی

مدیران اغلب برای حفظ روحیه تیم، از بیان مسائل واقعی اجتناب می نمایند و با مثبت اندیشی بیش ازحد، چالش ها را نادیده می گیرند. هرچند داشتن نگرش مثبت مهم است، اما انکار مسائل باعث ایجاد بی اعتمادی در تیم می گردد. کارکنانی که احساس نمایند مسائلشان نادیده گرفته می گردد، احساس سرخوردگی می نمایند و احتمال کاهش تعهد آن ها به سازمان افزایش می یابد.

راه چاره: پذیرش واقعیت و برقراری یک ارتباط شفاف با تیم برترین راه چاره است. مثلاً، اگر تیم از یک فرآیند ناکارآمد شکایت دارد، مدیر می تواند بگوید:

من می شنوم که این فرآیند برای شما سخت است، آیا جایی را اشتباه متوجه شده ام؟

با مطرح کردن مسائل و ارائه راهکار های واقع بینانه، کارکنان احساس ارزشمندی بیشتری می نمایند و به مدیران خود اعتماد بیشتری خواهند داشت.

3. نداشتن اولویت بندی درست در کارها و ایجاد اضطراب غیرضروری

مدیرانی که تمام کارها را به یک میزان فوری و مهم جلوه می دهند، به طور ناخواسته باعث ایجاد استرس در تیم می شوند. ارسال ایمیل های شبانه با موضوع لطفاً فوراً انجام گردد یا قطع کردن تمرکز کارکنان با درخواست های پی درپی، باعث سردرگمی و کاهش بهره وری می گردد.

راه چاره: تکنیک وقفه اولویت بندی را اجرا کنید. قبل از ارسال هر درخواست، 60 ثانیه فکر کنید و از خود بپرسید:

آیا این کار فوریت دارد؟ آیا وقفه در کار تیم ارزش آن را دارد؟

تحقیقات نشان داده است که مدیرانی که درخواست های غیرضروری را در جلسات برنامه ریزی صبحگاهی مطرح می نمایند، استرس تیم را تا 40٪ کاهش می دهند.

4. عدم قدردانی از کوشش های کارکنان و نادیده گرفتن زحمات آن ها

یکی از بزرگ ترین اشتباهاتی که مدیران مرتکب می شوند، عدم قدردانی از کوشش های کارکنان است. بسیاری از مدیران، برای نشان دادن توانایی های خود، بیشتر روی نتایج تمرکز می نمایند و از قدردانی از تیم غافل می شوند. این موضوع باعث ایجاد احساس نادیده گرفته شدن در کارکنان شده و انگیزه آن ها را کاهش می دهد.

راه چاره: مدیران باید روش های متنوعی برای قدردانی از کارکنان پیدا نمایند، مانند:

تشکر عمومی در جلسات تیمی

ارسال ایمیل های قدردانی شخصی

ذکر نام کارکنان در گزارش های مدیریتی

پژوهش ها نشان داده اند که مدیرانی که به طور مداوم از تیم خود قدردانی می نمایند، تا 30٪ بهره وری بالاتری را در تیم خود تجربه می نمایند.

5. معین نکردن انتظارات شفاف و پیگیری عملکرد کارکنان

وقتی کارکنان نمی دانند که چه چیزی از آن ها انتظار می رود، احتمال بی انگیزگی و کاهش بهره وری افزایش می یابد. مدیرانی که اهداف معینی معین نمی نمایند یا سیستم ارزیابی شفافی ندارند، باعث ایجاد عدم قطعیت در تیم خود می شوند.

راه چاره:

استفاده از سیستم های سنجش عملکرد مانند OKR (اهداف و نتایج کلیدی)

برگزاری جلسات هفتگی آنالیز پیشرفت

ایجاد داشبورد شفاف برای نمایش عملکرد تیم

زمانی که کارکنان بدانند عملکردشان چگونه ارزیابی می گردد، انگیزه بیشتری برای انجام کارهای خود خواهند داشت.

6. عدم ارتباط بین بازخورد و مهارت های کلیدی نقش شغلی

یکی از رایج ترین مسائل در محیط های کاری این است که مدیران بازخوردهای خود را به مهارت های کلیدی کارکنان ارتباط نمی دهند. وقتی بازخوردها مبهم، غیرمنصفانه یا بیش ازحد انتقادی باشند، کارکنان احساس بی ارزشی می نمایند و نمی دانند چگونه پیشرفت نمایند.

راه چاره: بازخورد باید بر اساس مهارت های کلیدی نقش هر فرد و با ارائه راه چارههای عملی ارائه گردد. به جای تمرکز بر اشتباهات کوچک، مدیران باید کوشش های مثبت کارکنان را شناسایی نمایند و پیشنهادهایی برای بهبود ارائه دهند. برای مثال، به جای اینکه به یک کارمند فروش بگویید شما در مذاکره ضعیف هستید، بهتر است بگویید شما در ایجاد ارتباط اولیه بسیار پیروز هستید، اما می توانید با استفاده از تکنیک های X و Y در بستن قراردادها بهتر عمل کنید. تحقیقات نشان داده اند که بازخوردهای سازنده که بر مهارت های اصلی تمرکز دارند، باعث افزایش 35٪ عملکرد کارکنان می شوند.

7. تصمیم گیری های متناقض و غیرشفاف

یکی از مهم ترین عوامل کاهش روحیه کارکنان، عدم شفافیت در تصمیم گیری های مدیریتی است. وقتی کارکنان احساس نمایند که تصمیمات به طور ناگهانی تغییر می نمایند و منطقی پشت آن ها نیست، اعتمادشان به سازمان کاهش می یابد و احتمال ترک شغل افزایش می یابد.

راه چاره: مدیران باید منطق تصمیمات خود را به طور شفاف شرح دهند و از کارکنان برای تصمیم گیری های مهم نظرخواهی نمایند. پژوهش ها نشان داده اند که کارکنانی که احساس می نمایند در فرآیندهای تصمیم گیری مشارکت دارند، تا 25٪ تعهد بیشتری به سازمان نشان می دهند. علاوه بر این، ایجاد ثبات در سیاست های سازمانی به کارکنان احساس امنیت بیشتری می دهد و باعث افزایش بهره وری تیمی می گردد.

8. نادیده گرفتن احتیاج کارکنان به شنیده شدن و تعامل واقعی

بسیاری از مدیران در جلسات تیمی به صحبت های کارکنان گوش نمی دهند و پیشنهادهای آن ها را جدی نمی گیرند. این رفتار باعث سرخوردگی کارکنان و کاهش انگیزه آن ها می گردد. اگر کارکنان احساس نمایند که نظر آن ها مهم نیست، به تدریج ارتباطشان با سازمان ضعیف می گردد و احتمال خروج آن ها افزایش می یابد.

راه چاره: مدیران باید جلسات بازخورد و گفت وگوهای یک به یک را جدی بگیرند و اطمینان حاصل نمایند که صدای کارکنان شنیده می گردد. ایجاد فرآیندهای بازخورد مؤثر، مانند جلسات هفتگی تیمی، صندوق پیشنهادات، و آنالیز های دوره ای می تواند باعث افزایش تعامل کارکنان و بهبود فضای کاری گردد. پژوهش ها نشان داده اند که شرکت هایی که بازخوردهای کارکنان را جدی می گیرند، تا 20٪ کاهش نرخ خروج نیروی انسانی را تجربه می نمایند.

9. تغییر مداوم اهداف و از بین بردن حس دستاورد در تیم

یکی دیگر از اشتباهات رایج، تغییر مداوم اهداف و پروژه ها بدون ارائه دلایل قانع نماینده است. وقتی کارکنان روی یک پروژه برای مدت طولانی کار می نمایند و ناگهان مدیریت مسیر آن را تغییر می دهد، احساس می نمایند که زحمات آن ها نادیده گرفته شده است.

راه چاره: قبل از تغییر پروژه ها، مدیران باید به تیم شرح دهند که چرا این تغییر لازم است و چگونه می توان از بخش های اجرا شده در مسیر تازه استفاده کرد. علاوه بر این، قدردانی از کوشش های کارکنان و آنالیز نتایج پروژه های متوقف شده می تواند از نارضایتی کارکنان جلوگیری کند. شناخت و جشن گرفتن دستاوردهای کوچک نیز می تواند به حفظ انگیزه تیم یاری کند.

10. نداشتن هوش هیجانی و عدم درک احساسات کارکنان

مدیرانی که نسبت به احساسات کارکنان بی توجه هستند، ناخواسته فضایی را ایجاد می نمایند که کارکنان در آن احساس امنیت روانی ندارند. هوش هیجانی پایین باعث می گردد مدیران در مواقع بحران واکنش های اشتباه نشان دهند و فضای استرس زا در محیط کار ایجاد نمایند.

راه چاره: مدیران باید مهارت های هوش هیجانی خود را تقویت نمایند و واکنش های احساسی خود را مدیریت نمایند. شنیدن بازخورد از تیم، تمرین همدلی، و داشتن رویکرد حمایتی در مواجهه با چالش ها، باعث افزایش اعتماد کارکنان به مدیران می گردد. مدیرانی که به احساسات کارکنان خود توجه می نمایند، می توانند محیطی سازنده و مثبت ایجاد نمایند که در آن بهره وری و روحیه کاری افزایش پیدا کند.

نتیجه گیری

مدیریت تیم فقط به اجرای دستورات و معین اهداف محدود نمی گردد، بلکه احتیاجمند مهارت های ارتباطی، همدلی و تصمیم گیری آگاهانه است. در این مقاله، 10 اشتباه رایج مدیریتی را آنالیز کردیم که می تواند روحیه کارکنان را کاهش دهد. اشتباهات مدیریت جزئی نگر، عدم شفافیت، نادیده گرفتن بازخوردها و تغییر مداوم اهداف از جمله عواملی هستند که به شدت بر انگیزه کارکنان تأثیر می گذارند.

با اجرای راه چارههای ارائه شده، مدیران می توانند محیطی شفاف، حمایتی و انگیزه بخش ایجاد نمایند که در آن کارکنان احساس ارزشمندی و امنیت نمایند. نتیجه نهایی، تیمی پرانرژی، باانگیزه و کارآمد خواهد بود که می تواند عملکردی فوق العاده ارائه دهد.