آمریکا قبل از اتهام زنی به روسیه از حمله به هواپیمای ایرانی عذرخواهی کند - تایمر سرگرمی

به گزارش گروه بین الملل خبرنگاران، فرد کاپلان از نویسندگان مسائل سیاسی آمریکا در یادداشتی در پایگاه اسلیت نوشت: پیش از آنکه کشورهای غربی و در راس آنها آمریکا پوتین را به جنایات جنگی متهم نمایند باید بار دیگر به پرواز 655 ایران ایر که 3 جولای 1988 میلادی(12 تیر 1367) توسط ناو آمریکایی وینسنس در خلیج فارس سرنگون شد اشاره کنیم.

حدود ربع قرن از این حادثه تلخ می گذرد و شاید این فاجعه به طور کامل فراموش شده باشد ولی حمله ناو آمریکایی به هواپیمای مسافربری ایران هفدهمین فاجعه مرگبار هوایی در دنیا به شمار می رود. پرواز 17 مالزی نیز شانزدهمین حادثه مرگبار هوایی در دنیا محسوب می گردد.

این دو حادثه از راههای مختلفی شبیه همدیگر هستند. بوئینگ 777 مالزی در جهت خود در شرق اوکراین در نزدیکی مرز روسیه در حال حرکت بوده هواپیمای ایرباس ایران ایر نیز در آبهای خلیج فارس که زمانی شاهد جنگ نفتکش ها در زمان جنگ ایران و عراق بوده در حال حرکت به سوی دوبی بوده است. احتمالا استقلال طلبان مورد حمایت روسیه این هواپیمای مسافربری مالزی را به اشتباه یک هواپیمای ترابری نظامی اوکراینی تشخیص داده و هدف قرار داده اند. ویل راجرز کاپیتان نیروی دریایی آمریکا نیز هواپیمای مسافربری ایران را به یک اشتباه یک جنگنده اف 14 تشخیص داده است.

موشک روسی اس ای11 زمین به هوا هواپیمای مسافربری مالزی را با 298 سرنشین هدف قرار داده که 80 نفر آنها کودک بودند. موشک اس ام2 آمریکا که موشکی سطح به هوا بوده نیز هواپیمای مسافربری ایران را با 290 سرنشین هدف قرار داد که 66 کودک بی گناه در این فاجعه کشته شدند.

پس از حادثه هفته گذشته؛ مقامهای روسی دولت اوکراین را عامل اصلی این فاجعه معرفی نمودند. پس از حادثه 1988 میلادی نیز مقام های آمریکایی دروغ های متعددی را بر زبان راندند و خلبان ایرانی را سرزنش کردند. تا 8 سال بعد از این جنایت دولت آمریکا حاضر به پرداخت غرامت به خانواده های قربانیان نشد و بدون حتی یک عذرخواهی تنها بابت این فاجعه بزرگ ابراز تاسف عمیق کرد.

19 اوت 1988 یعنی 7 هفته پس از این حادثه پنتاگون گزارشی 53 صفحه ای را منتشر کرد و در آن سعی کرد تا مسئولیت سرنگون شدن هواپیمای مسافربری ایرباس ایران را بر گردن خلبان آن بیندازد. در گزارش پنتاگون بار دیگر بر این نکته تاکید شده است که کاپیتان وینسنس و سایر افسران این ناو جنگی به درستی عمل نموده اند.

تناقضات در ادعاهای مقامات آمریکایی:

سوم جولای 1988 ویلیام کروو رئیس وقت ستاد مشترک ارتش آمریکا در نخستین کنفرانس خبری پس از این فاجعه گفت: خلبان ایرانی در ارتفاع 9 هزار پا و با سرعت 450 نوت در حال حرکت مستقیم به سوی ناو وینسنس بوده است. ولی در گزارش دیگری که ارتش آمریکا منتشر نموده ارتفاع پرواز این هواپیما در زمان اصابت موشک ناو آمریکایی 12 هزار پا و سرعت آن نیز 380 نوت اعلام شده است.

ادعای دیگری که از سوی رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا مطرح شده این است که هواپیمای ایرانی خارج از جهت تجاری تعریف شده در حال پرواز بوده است. در حالی که گزارش دیگر ارتش آمریکا نشان می دهد که این هواپیما کاملا در جهتهای بین المللی معین شده قرار داشته است.

کروو مدعی شده است که ترانسپوندر هواپیمای ایرانی در حالت 2 روی کانال نظامی قرار داشته در حالی که گزارش دیگر ارتش آمریکا اعلام نموده است که هواپیمای ایرانی در حالت 3 که کانال غیر نظامی است تنظیم شده بوده است.

کروو گفته است که ناو وینسنس بارها به هواپیمای ایرانی هشدارهای لازم را داده است و گزارش دیگر ارتش آمریکا نیز این مطلب را تایید نموده ولی افزوده است: با توجه به حجم سنگین کار خلبان در زمان برخاستن و فرود هواپیما وی احتمالا پیامهای ارسال شده به وسیله کانال بین المللی را چک ننموده است.

4 سال بعد از این فاجعه کروو در برنامه شبکه تلویزیونی ای بی سی اذعان کرد که ناو وینسنس در زمان شلیک به سوی هواپیمای مسافربری در آبهای ایران قرار داشته است. این در حالی است که وی و سایر مقام های آمریکایی در سال 1988 مدعی شده بودند که این ناو در زمان شلیک موشک به سوی هواپیما در آبهای بین المللی بوده است.

ایران از شورای امنیت سازمان ملل خواست تا این اقدام جنایتکارانه آمریکا را محکوم کند. پایان در سال 1996 میلادی بیل کلینتون رئیس جمهور وقت آمریکا تاسف عمیق خود را نسبت به این حادثه اظهار داشت و 131، 8 میلیون دلار غرامت به ایران پرداخت نمود.